In memoriam - Wim Klüter

In memoriam - Wim Klüter, oud-voorzitter en erelid van de Nederlandse Vereniging voor Gerodontologie

De NVGd is geschokt en verdrietig vanwege het zeer plotselinge overlijden van haar prominente lid Wim Klüter. Wim was met zijn partner Marijke op vakantie in Frankrijk en kreeg tijdens een wandeling een hartstilstand.

Wim was lid vanaf het vroege bestaan van de vereniging en is in de jaren '90 al bestuurslid geweest. Wim heeft Tandheelkunde gestudeerd in Nijmegen. In 1984, kort na zijn afstuderen, kreeg hij direct een promotieplaats. In 1989 was hij de eerste promovendus in de gerodontologie in Nederland. Het vakgebied van de geriatrische tandheelkunde was toen een volledig onontgonnen terrein. Zijn promotieonderzoek ('Oral selfcare for dentate elderly') was de voorzichtige start van een steeds meer onder de aandacht komend zorgdomein. Hier heeft hij de liefde voor de kwetsbare oudere patiënt gevonden en deze nooit meer verloren. 

In de mooie wijk Brakkenstein in Nijmegen had hij zijn algemene praktijk. Daarnaast ging hij steeds meer werken in instellingen voor ouderen in de regio. Hij was bestuurslid en later ook voorzitter van de Nijmeegse Tandartsen Vereniging. Ook hier gaf hij blijk van verantwoordelijkheidsgevoel. Om meer tijd vrij te maken voor zijn geriatrische werk, verkocht hij zijn praktijk in Nijmegen en ging hij verder in Overasselt waar hij een kleinere praktijk bemande. 

In 2012 werd hij wederom bestuurslid bij de NVGd. Hij was lang penningmeester en van 2017-2020 voorzitter. Hoewel hij het al erg druk had, kon hij de verleiding niet weerstaan om in 2019 ook nog docent te worden bij de opleiding Tandheelkunde in Nijmegen. Zo kon hij jonge tandartsen enthousiasmeren voor de geriatrische tandheelkunde. Zo raakte hij tevens betrokken bij de differentiatie-opleiding bij BT-academy, was hij auteur van een boek ('Inventarisatie (mond)gezondheidsproblemen van ouderen') en was hij docent bij diverse cursussen.

Wim hoorde bij de eerste gedifferentieerde tandartsen-geriatrie. Hij heeft zich hard gemaakt voor dezelfde differentiatie voor mondhygiënisten. Hij stond voor het teamconcept, niet de tandarts is leidend, maar met het hele mondzorgteam, ook eventueel de tandprotheticus, wordt op basis van gelijkwaardigheid een mondzorgplan opgesteld en uitgevoerd. Hij was dan ook een groot voorstander van het lidmaatschap voor de tandprotheticus bij de NVGd.

In zijn bestuursperiode bij de NVGd heeft hij ervoor gezorgd dat mondzorg voor ouderen steeds meer aandacht kreeg. Hij heeft verschillende prijzen ingesteld: de mondverzorgingsprijs en de proefschrift- en publicatieprijs. De mondverzorgingsprijs wordt uitgereikt aan een medewerker van een zorginstelling die zich met hart en ziel inzet voor de mondverzorging van kwetsbare ouderen. Deze prijs tekent Wim, de rol van de zorgverlener “aan het bed” vond hij belangrijk en verdient terecht alle aandacht.

Er is niemand binnen onze vereniging die meer vrije tijd en energie in overleggen met VWS, NZa, KNMT en andere gremia heeft gestoken dan Wim. Alles gericht op meer zorg voor kwetsbare ouderen. Eerst was de focus vooral gericht op de bewoners van verpleeghuizen, maar steeds meer werd de aandacht verlegd naar de ouderen die thuis in de problemen komen. Daarnaast heeft Wim aan bijna elk beleidsstuk en aan vele richtlijnen binnen het vakgebied meegeschreven. De SKILZ richtlijn 'Mondzorg', nu nog in concept, was zijn laatste bijdrage.

Alleen omdat de statuten een langere bestuursperiode niet toelaten, heeft hij zijn voorzitterschap moeten beëindigen. Maar bij de Federatie Tandheelkundige Wetenschappelijke Verenigingen was een vacature in het bestuur, dus kon hij daar zijn energie weer kwijt, en verder gaan met zijn missie. 

Wim wist altijd wat er speelde in het werkveld, wist ook wie hij moest benaderen om zaken mee te doen. En hij wist de gehele geschiedenis van onze vereniging, een wandelende encyclopedie. Wat gaan we Wim missen, niet alleen om zijn kennis en werkethos, maar ook omdat hij een prettig mens was, aimabel en sociaal. Altijd na afloop van een bijeenkomst aan de bar napraten en het liefst als laatste naar huis. 

Dankzij Wim Klüter is er veel vooruitgang geboekt in het geriatrische werkveld. Wij zijn hem zeer dankbaar voor wat hij samen met vele anderen bereikt heeft. Een groots ere-lid van de NVGd.

Wim is recentelijk met trots een maatschap aangegaan met zijn zoon Cas. Hij zal het werk in de praktijk in Overasselt en het werk in de ouderenzorg gaan voortzetten. 

Wim is vorig jaar getrouwd met Marijke, waar hij al lang mee samen leefde. Zoals Marijke op de heugelijke dag zei, ik ben met mijn “soulmate” getrouwd, wat een geluk! Ze hadden onlangs een camper aangeschaft en naar eigen inzicht verbouwd. Met het idee om vaak samen op pad te gaan, want reizen was een passie. Helaas heeft dat maar kort mogen duren. Wij wensen Marijke, de kinderen en familie heel veel sterkte met dit onmetelijke verlies. 

Namens het bestuur NVGd,

Ronald Goldsweer, voorzitter